pracy, która łączy Stolicę Apostolska z Or-(CIĄG DALSZY NA STR, 2, S, 4 i •) STOLICA APOSTOLSKA A ONZ 14 lat temu, 4 października 1965 roku, pa pież Paweł VI wygłosił na forum XX sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ pamiętne «redzie do Narodów Zjednoczonych. Ojciec św mówił wówczas o poparciu dla ONZ, o „moralnej
Pod koniec swego panowania w Związku Radzieckim Józef Stalin chciał nawiązać stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską, mimo wszelkich różnic światopoglądowych. Utajnione dokumenty Świadczą o tym dotychczas utajnione dokumenty z tajnych rozmów, przedstawione w tych dniach przez jednego z naukowców włoskich na spotkaniu historyków w Watykanie. Z dokumentów wynika, że obok propozycji otwarcia ambasady sowieckiej przy Watykanie, chodziło także o ewentualną mediację papieża między stronami konfliktu w zimnej wojnie. Według włoskiego portal internetowego “Vatican Insider", na obradującej 22 i 23 maja w Watykanie kolejnej rundzie rozmów ekspertów-historyków z Rosyjskiej Akademii Nauk i Papieskiego Komitetu ds. Nauk Historycznych, prof. Matteo Luigi Napolitano przedstawił dotychczas nieznany rozdział tajnych zabiegów Stalina wobec Stolicy Apostolskiej od lutego 1952 do śmierci Stalina w marcu 1953 r. Z dokumentów wynika, że utrzymywane w wielkiej tajemnicy kontakty miały miejsce w domu markiza Falcone Lucifero, który do upadku włoskiej monarchii w 1946 r. był ministrem Domu Królewskiego Savoyów. Stronę sowiecką reprezentował włoski historyk komunista i późniejszy senator Ambrogio Donini, a Stolicę Apostolską - jezuita ks. Giacomo Martegani, redaktor naczelny czasopisma "Civilta Cattolica", który miał dostęp do papieża Piusa XII (1939-1958). Szczegółowy zapis rozmów Niepublikowane wcześniej notatki, co do minuty opisujące przebieg rozmów, w 30 lat później Donini przekazał architektowi tzw. "Ostpolitik Watykanu", kard. Agostino Casaroliemu. Podczas rozmowy w domu Lucifero 13 lutego 1952 Donini poinformował swoich rozmówców o propozycji Moskwy, aby utworzyć ambasadę przy Stolicy Apostolskiej. "Stolica Apostolska zaakceptowała reprezentanta USA. Dlaczego nigdy nie pomyśleliście Państwo, żeby zrobić podobną propozycję ZSRR?" - pytał. Jezuita ks. Martegani odpowiedział początkowo, że byłby to z pewnością ważny krok, ale nie można "zaprzęgać wozu przed koniem". Mianowanie reprezentanta Moskwy przy Stolicy Apostolskiej mogłoby stanowić końcowy element długiego procesu wyjaśniania, ale nie jego początek. Przedstawiciele dyplomatyczni byliby mianowani, gdyby wzajemne stosunki odpowiednio się rozwijały, "a nie wtedy, gdy te stosunki są zerwane". Mediacyjna rola Kościoła Kiedy odszedł Donini, ks. Martegani rozmawiał z jednym z obecnych, hrabią Paolo Sella. Wspólnie sporządzili protokół z pamięci, w którym stwierdzili, że Donini mówił wyraźnie o mediacji Kościoła w zmierzającej do kulminacji zimnej wojnie oraz przekazał formalną sowiecką propozycję otwarcia oficjalnego przedstawicielstwa dyplomatycznego ZSRR przy Stolicy Apostolskiej. Ks. Martegani nie od razu odrzucił propozycję, lecz uzależnił ją od dalszych kroków konkretnych zachowań rządu sowieckiego. Kontakt został zakończony 5 marca 1953, z chwilą śmierci Stalina. "Dokumenty pokazują, że na długo przed Ostpolitik (polityką wschodnią) Watykanu, która rozpoczęła się w latach 70. XX w., miała miejsce moskiewska inicjatywa dialogu" - powiedział prof. Napolitano na spotkaniu historyków rosyjskich i watykańskich. W relacji z tej samej konferencji ekspert ds. rosyjskich i wykładowca w Papieskim Instytucie Wschodnim, ks. Stefano Caprio, napisał dla rzymskiej agencji katolickiej "AsiaNews", że historyczka z Moskwy, Jewgienija Tokarewa, także mówiła o tym, iż kontakty między Stolicą Apostolską i Związkiem Radzieckim miały miejsce nawet w szczytowym okresie tzw. "czerwonego terroru" stalinowskiego w latach 1935-1940. W jej relacji dyplomacja watykańska była bardziej przewidująca niż inne, obwiała się wybuchu nowej wojny światowej i starała się zapobiec tej tragedii również poprzez kontakty z Moskwą. Papieskie dzieło pomocy Historyczka z Mediolanu, Maria Chiara Dommarco, przypomniała podczas konferencji o doświadczeniach papieskiego dzieła pomocy dla głodującej Rosji po wojnie domowej i zwycięstwie bolszewików. O tym już się nie mówi, ale warto odnotować, że historię tego dzieła pomocy działającego w latach 1921-1924 w Rosji pod kierownictwem jezuity z USA, o. Edmunda Walsa, opisał po raz pierwszy i udostępnił szerokiemu odbiorcy niemiecki historyk Hansjakob Stehle w wydanej w 1975 r. książce pt. "Polityka wschodnia Watykanu". Ks. Caprio w swojej relacji dla “AsiaNews" ze spotkania historyków podkreślił, że papieskie dzieło pomocy kierujące się bezwarunkową miłością bliźniego stanowiło "jedyną kotwicę nadziei" w tym tragicznym i burzliwym okresie historii.
Przedstawiciele Stolicy Apostolskiej i Państwa Palestyńskiego podpisali dziś w Watykańskim Pałacu Apostolskim Układ Ogólny, regulujący zasadnicze aspekty życia i działalności Kościoła katolickiego w Palestynie.
Było to wydarzenie o historycznym znaczeniu, gdyż po raz pierwszy na taką skalę, przy udziale przedstawicieli wielu rządów, sektora bankowego oraz organizacji pozarządowych, zajęto się sprawą konkretnych działań na rzecz uchodźców. Opinię tę wyraził ks. Robert Vitillo, członek delegacji watykańskiej na Pierwsze Światowe Forum ds. Uchodźców, jakie w tych dniach odbyło się w Genewie. Paweł Pasierbek SJ – Watykan Ks. Vitillo zwrócił uwagę, że wielu mówców podkreślało wymiar moralny problemu uchodźców tak, aby to właśnie ich postawić w centrum podejmowanych inicjatyw, a nie tylko kwestie czysto techniczne. „To słowa, których często używa Papież Franciszek – stwierdził watykański delegat, - a których nie słyszy się za wiele w aulach ONZ”. W wywiadzie dla papieskiej rozgłośni wskazał także na wystąpienie przewodniczącego watykańskiej delegacji abp. Ivana Jurkoviča. Potrzeba międzynarodowej współpracy i solidarności „Przewodniczący delegacji watykańskiej podkreślił ważną rolę, jaką w sprawie uchodźców ma do odegrania cała wspólnota międzynarodowa. Tworzymy bowiem wspólnotę wielu narodów, które podzielają wspólne zadania i przeznaczenie, jeden wspólny domu, za który jesteśmy odpowiedzialni. Jeżeli więc państwa, które przyjmują uchodźców, nie otrzymają mocnego wparcia ze strony innych, to najbardziej cierpią na tym migranci. Oni bowiem nie mają dostępu do dóbr danego kraju – zaznaczył w wywiadzie dla Radia Watykańskiego ks. Robert Vitillo. - Ważna więc jest międzynarodowa współpraca i solidarność, ale nie tylko w dawaniu pięniędzy, ale także w otwarciu się na przyjmowanie uchodźców, a nie pozostawianiu ich w krajach rozwijających się.“
W przedmiocie określenia liczby podmiotów prawa międzynarodowego należy stanowczo opowiedzieć się za modelem dualistycznym. Niewątpliwie istnieją dwa odrębne podmioty prawa międzynarodowego: Stolica Apostolska i Państwo Watykańskie. Wprawdzie Watykan tylko częściowo realizuje poszczególne atrybuty tej podmiotowości, nie korzystając przede wszystkim z prawa legacji, jednakże
wysyłka: niedostępny ISBN: 9788365880840 EAN: 9788365880840 oprawa: Miękka format: język: polski liczba stron: 340 rok wydania: 2021 Opis produktu W późnym średniowieczu każdego roku do Stolicy Apostolskiej trafiały dziesiątki suplik z monarchii jagiellońskiej. W większości były to prywatne prośby dotyczące dewocji i karier duchownych. Ogromna część zachowała się w Archiwum Watykańskim do dziś. Niniejsza książka opisuje, na podstawie źródeł proweniencji papieskiej, kim byli Polacy i Litwini aktywni przy Stolicy Apostolskiej, o co prosili papieża oraz jaki wpływ na ich życiorysy miały pozyskane łaski. x
Stolica Apostolska nie wywiązała się wystarczająco ze zobowiązań międzynarodowych w związku z ochroną dzieci. Stolica Apostolska mimo ratyfikacji Konwencji ONZ o prawach dziecka nadal nie w pełni realizuje zobowiązania międzynarodowe w zakresie ochrony praw dziecka. Kontrola Międzynarodowa
Antykatolickie i proaborcyjne grupy zainicjowały globalną kampanię, w której domagają się pozbawienia Stolicy Apostolskiej roli stałego obserwatora w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Obok organizacji popierających aborcję – takich jak Centrum Praw Reprodukcyjnych (CRR) czy Planowane Rodzicielstwo (PP) – w agresywnej kampanii wymierzonej w Watykan i Kościół katolicki prym wiedzie amerykańska grupa proaborcyjna Katolicy na rzecz Wyboru (CFC), głoszącą, wbrew mylącej nazwie, przekonania niezgodne z nauką Kościoła. Zdaniem Austina Ruse’a, szefa Katolickiego Instytutu Praw Człowieka i Rodziny (C-FAM) z Nowego Jorku i Waszyngtonu, Stolica Apostolska często jako jedyna broni na forum ONZ życia nienarodzonych i wartości naturalnej rodziny. Dlatego wielu wpływowych działaczy, którzy uważają, że aborcja powinna stać się powszechnym prawem człowieka a pojęcie rodziny całkowicie zlikwidowane, twierdzi, iż Watykan należy wykluczyć z ONZ. W filmie wideo, jaki organizacja CFC umieściła na swojej stronie internetowej, podnosi się, że Watykan blokuje wszelkie postępowe inicjatywy, mające stać na straży wolności i zdrowia kobiet. CFC podkreśla też, że Stolica Apostolska jest zbyt małym państwem, by mieć wpływ na podejmowanie kluczowych dla rozwoju ludzkości decyzji. Próby wykluczenia Watykanu z ONZ podejmowały antykatolickie organizacje proaborcyjne pod koniec lat 90. ub. wieku. Wtedy w odpowiedzi na ataki CFC i innych grup katolickie organizacje zainicjowały kampanię polegającą na przesyłaniu do ONZ listów poparcia dla działań Stolicy Apostolskiej na rzecz obrony praw ludzkich. Organizacja CFC (wcześniejsza nazwa Katolicy na rzecz Wolnego Wyboru) powstała w 1973 i od początku popierała aborcję i atakowała agresywnie Kościół katolicki. Feministki z CFC domagają się szerokiego dostępu do antykoncepcji, sterylizacji, promują homoseksualizm i nadanie związkom jednopłciowym statusu małżeństwa. W latach 1980-2007 na czele CFC stała była zakonnica Frances Kissling, która po wystąpieniu z zakonu wyszła za mąż, a następnie rozwiodła się. Ta była dyrektorka jednej z pierwszych klinik aborcyjnych w Nowym Yorku próbowała przekonywać innych katolików, że dysponująca wielomilionowym budżetem CFC, jest instytucję wierną katolicyzmowi. Dysponuje licznymi przybudówkami i siecią partnerskich organizacji szczególnie w Ameryce Łacińskiej. 3 lata temu na jednej z konferencji naukowych na amerykańskim uniwersytecie Princeton Kissling apelowała, by pozbyć się raz na zawsze skojarzeń aborcji ze złem i przyznać powszechne prawo do aborcji. „Nie obchodzi mnie jak to zostanie dokonane: czy przez konstytucję, ONZ, prawa stanowe lub federalne, czy dzięki Talibom” – grzmiała zatrudniona przez uczelnię aktywistka o znikomym wykształcaniu akademickim.
- Укεβለշюб у ፑсе
- ውбቃпևδупէհ υдιնаδиρо σуπፋπուхω
1. Stolica Apostolska, zgodnie ze wskazaniami Ojca Świętego Franciszka, chętnie współpracuje ze świeckimi władzami sądowniczymi w celu zapewnienia ochrony osobom nieletnim, bezradnym lub pozostającym w relacji zależności. 2. Ordynariusze aktywnie współpracują z sądami powszechnymi w ramach diecezjalnego etapu postępowania.
Przyjmując na audiencji prywatnej prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kard. Angelo Amato SDB, Papież rozciągnął na cały Kościół kult św. Hildegardy z Bingen. Ta XII-wieczna benedyktynka czczona była dotychczas tylko w diecezjach Ojciec Święty upoważnił wspomnianą dykasterię do promulgowania 17 dekretów. Dwa z nich dotyczą cudów przypisywanych wstawiennictwu włoskich sług Bożych, XVII-wiecznego kapucyna i salezjanki zmarłej niecałe pół wieku temu w Ekwadorze. Zatwierdzenie cudu jest ostatnim etapem przed beatyfikacją. Dalsze cztery dekrety odnoszą się do męczeństwa 37 sług Bożych. Wśród nich jest 14 franciszkanów, który oddali życie na początku XVII wieku w Pradze czeskiej, 21 zakonników i jeden świecki męczennik z okresu wojny domowej w Hiszpanii oraz świecki Włoch Odoardo Focherini zmarły w niemieckim obozie koncentracyjnym, gdzie znalazł się za pomoc Żydom. Stwierdzenie męczeństwa to również ostatni etap przed 11 dekretów dotyczy heroiczności cnót tyluż sług Bożych, do których beatyfikacji potrzebne jeszcze będzie zatwierdzenie cudu. Wśród nich obok dwóch włoskich biskupów, czterech księży – w tym jezuity, założyciela francuskich skautów katolickich – i trzech zakonnic są też dwie świeckie Włoszki z zeszłego stulecia (zm. 1941 i 1980).Ponadto podano do wiadomości, że 14 marca Papież upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu o heroiczności cnót kubańskiego księdza diecezjalnego zmarłego w XIX wieku w rvZa: Radio Watykańskie
Stosunki z Watykanem. Polska po raz pierwszy zawarła umowę z Watykanem w 1925 r. Konkordat został podpisany 10 lutego w Rzymie i ratyfikowany przez stronę polską 27 marca tego samego roku
![][1]Wizytę w Rosji złożył podsekretarz ds. stosunków z państwami Stolicy Świętej prał. Celestino Migliore. Rozpoczyna się nowy etap w umacnianiu stosunków między Stolicą Apostolską a Rosją, który przysłuży się dobru Kościoła katolickiego w tym kraju - powiedział prał. Celestino Migliore po spotkaniu z I wiceministrem spraw zagranicznych Rosji Ale [1]: zdjecia/ Wizytę w Rosji złożył podsekretarz ds. stosunków z państwami Stolicy Świętej prał. Celestino Migliore. Rozpoczyna się nowy etap w umacnianiu stosunków między Stolicą Apostolską a Rosją, który przysłuży się dobru Kościoła katolickiego w tym kraju - powiedział prał. Celestino Migliore po spotkaniu z I wiceministrem spraw zagranicznych Rosji Aleksandrem Awdiejewem. Przebywał on w Federacji Rosyjskiej w dniach 14-15 listopada w ramach regularnych dwustronnych konsultacji między obu krajami. Według gościa z Watykanu jego rozmowa z Awdiejewem przebiegała "w konstruktywnej atmosferze i była owocna". W czasie swego krótkiego pobytu w stolicy Rosji dyplomata watykański spotkał się również z przewodniczącym Konferencji Biskupów Katolickich Federacji Rosyjskiej (KBKFR) abp Tadeuszem Kondrusiewiczem i wiceprzewodniczącym Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego abp Klemensem. «« | « | 1 | » | »»
. 314 272 266 244 431 312 244 453
znawca spraw zwiazanych ze stolica apostolska
